- benbenci
- s. 自负的, 自高自大的, 骄傲自满的, 自命不凡的: \benbenci bir adam 自负的人
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
benbenci
Look at other dictionaries:
benbenci — sf. Kendini çok öven, hep kendinden söz eden, kibirli, gururlu Hiç benbenci olamadım şu dünyada. Olmalıyım. Hiç kusura bakmadım. Bakmalıyım. N. Meriç … Çağatay Osmanlı Sözlük
ben — 1. zm. 1) Teklik birinci kişiyi gösteren söz Bütün sevgileri atıp içimden / Varlığımı yalnız ona verdim ben. A. K. Tecer 2) is., ruh b. Kişiyi öbür varlıklardan ayıran bilinç 3) is., fel. Bir kimsenin kişiliğini oluşturan temel öge, ego Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
benbencilik — is., ği Benbenci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
